വ്യാജ ടെററിസ്റ്റുകള്‍ ഊഴം കാത്തിരിക്കുന്നു

ഓരോ വ്യക്തിയും സമൂഹജീവി എന്ന നിലയില്‍ തങ്ങളുടെ കര്‍മ്മ മേഖലകളില്‍  നിന്നു കൊണ്ട് സമൂഹത്തോട് അവരുടെ ബാദ്ധ്യതകള്‍ നിര്‍വഹിക്കുന്നു. മനുഷ്യ സമൂഹത്തിന്റെ നിലനില്പ് തന്നെ ഈ സാമൂഹികാവബോധത്തിന്റെ അടിത്തറയിലാണ്. അശാന്തിയും അരാചകത്വവും വിതക്കാന്‍ ജീവിതത്തെ കുത്തഴിച്ചു വിട്ടാല്‍ മാത്രം മതി. ജീവിത പരിസരത്തെ വൃത്തികേടാക്കുന്നവനു അതു തന്‍റെ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനമാണെന്ന് അവകാശപ്പെടാം. എന്നാല്‍ ഇത്തരക്കാര്‍ ന്യുനപക്ഷമാണ് എന്നതാണ് ആശ്വാസം. ബഹുഭൂരിപക്ഷവും ബഹുസ്വരസമൂഹത്തിന്റെ സാമാധാന ജീവിതത്തിനായി സമൂഹത്തെ നന്മയിലേക്ക് നയിക്കാന്‍ പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരാണ്.

ഈ സാമൂഹിക പ്രതിബദ്ധത എഴുത്തുകാരും ‍ നിര്‍വഹിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ലേഖനം, കഥ, നോവല്‍ ,  കവിത, യാത്രാവിവരണം, ഹാസ്യം, എന്തുമാവട്ടെ , രചനകള്‍ ചില മൂല്യങ്ങളില്‍ നിന്നു കൊണ്ട് സമൂഹ നന്മക്കായി ഉപയോഗപ്പെടുത്തുമ്പോള്‍ മാത്രമേ അതിനെ സ്വാദ്ദേശരചനകള്‍ എന്നു പറയാനാവൂ. ബൗദ്ധികമണ്ഡലത്തെ ക്രിയാത്മകമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താന്‍ എഴുത്തുകാര്‍ക്ക് കഴിയണം. ഭാഗ്യവശാല്‍ ബൂലോകത്തെ ഒട്ടേറെ എഴുത്തുകാരും രചനകളെ ഗൌരവമായി സമീപിക്കുന്നവരും തങ്ങളുടെ സൃഷ്ടികളിലൂടെ വായനക്കാര്‍ക്ക് നല്ല സന്ദേശങ്ങള്‍ പകരുവാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവരുമാണ്. അത്തരം ധാരാളം നല്ല പോസ്റ്റുകള്‍ കാണാന്‍ കഴിയുന്നു എന്നത്  അക്ഷരലോകത്തിനു പ്രതീക്ഷ നല്‍കുന്നു.

                                  -------------------------------------------------------

പുഞ്ചപ്പാടം ബ്ലോഗില്‍ ജോസുലെറ്റ് പറയുന്ന പിന്‍വിളി എന്ന കഥ ആഖ്യാന വൈഭവത്തിന്‍റെ നല്ല ഉദാഹരണമാണ്. പ്രവാസത്തില്‍ നിന്നും അപ്രതീക്ഷിതമായി തിരിച്ചെത്തുന്ന ഭര്‍ത്താവിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിലെ അസ്വാഭാവികത ഭാര്യയിലുണ്ടാക്കുന്ന അമ്പരപ്പ്, അതേ അളവില്‍ വായനക്കാരിലേക്ക് പകരാനും കഥാന്ത്യം വരെ സസ്പെന്‍സ് നിലനിര്‍ത്താനും കഥാകാരന് കഴിഞ്ഞു. ഉദ്വേഗജനകമായ ആകാംക്ഷയില്‍ വായനക്കാരെ പിടിച്ചിരുത്തി വ്യത്യസ്തമായ പ്രമേയത്തിലൂടെ പശ്ചാത്താപത്തിന്റെ, മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ, നന്മയുടെ കഥ പറയുന്നു.

 ശ്രീലങ്കയിലെ സിംഹള-തമിഴ്  പോരാട്ടങ്ങളെ പഴ്ചാത്തലമാക്കി കാടോടിക്കാറ്റ്  ബ്ലോഗില്‍ എഴുതിയ കിളിനോച്ചിചിയിലെ ശലഭങ്ങള്‍ ഭാഷ കൊണ്ടും ആഖ്യാന രീതി കൊണ്ടും ഉന്നത നിലവാരം പുലര്‍ത്തി. കഥാനായികയുടെ വീട്ടു ജോലിക്കാരിയായി പ്രവാസലോകത്ത് എത്തുന്ന ശ്രീലങ്കന്‍ തമിഴ് വംശജയായ ലക്ഷ്മിയുടെ ഭയാശങ്കകളിലൂടെ വികസിക്കുന്ന കഥ ലങ്കയിലെ  യുദ്ധക്കെടുതികളില്‍ നിരാലംബരായ തമിഴ് ന്യൂനപക്ഷത്തിന്റെ ദൈന്യതകള്‍ പങ്കു വെക്കുന്നു. ഗവേഷണം പൂര്‍ത്തിയാക്കാന്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം വീണ്ടും അനുരാധപുരത്തു എത്തുന്ന നായിക, ലക്ഷ്മിയുടെ കുടുംബത്തെ കണ്ടെത്താനാവാതെ മടങ്ങുമ്പോള്‍ യുദ്ധം നിഷ്കാസനം ചെയ്ത "കിളിനോച്ചിയിലെ ശലഭങ്ങള്‍" അനുവാചകരെ ഏറെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തും. ഈടുറ്റ പ്രമേയത്തെ കഥാകാരി തന്റെ ആഖ്യാന വൈഭവം കൊണ്ട് അനായാസേനെ കൈകാര്യം ചെയ്തു എന്ന് പറയാം.

കാര്‍ട്ടൂണ്‍ ബ്ലോഗില്‍ ഗിരീഷ്‌ മുഴിപ്പാടം എഴുതിയ ഒരു ചെറിയ കഥയാണ്  ജാതകപ്പൊരുത്തം. ജാതകം നോക്കാന്‍  വന്നവനെ  കണിയാന്റെ  മകള്‍ പ്രണയിക്കുന്നു.  ജാതകപ്പൊരുത്തമല്ല,   മനപ്പൊരുത്തമാണല്ലോ പ്രധാനം.  കഥാന്ത്യം അല്പം നാടകീയത വരുത്തി  ഒരു ട്വിസ്റ്റില്‍ അവസാനിപ്പിക്കാമായിരുന്നു.  ഇവിടെ  വായനക്കാര്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചത് തന്നെ സംഭവിച്ചു എന്ന പോരായ്മയുണ്ട് എന്നതൊഴിച്ചാല്‍ പ്രമേയവും അവതരണവും  നന്നായി.

മുഖക്കണ്ണടയില്‍ കാട്ടില്‍ അബ്ദുല്‍ നിസ്സാര്‍ എഴുതിയ ഉണക്കമരം എന്ന കഥ വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലെ മനുഷ്യ ബന്ധങ്ങളെ ദുര്‍ബലമാക്കിയ സ്നേഹ ശൂന്യതയെ വിഷയമാക്കുന്നു. കൊച്ചാരായന്‍ എന്തിനാണ് ആത്മഹത്യ ചെയ്തതെന്ന് ആരും അന്വേഷിച്ചില്ല. അന്വേഷിക്കേണ്ടവന് അതറിയാന്‍ മെനക്കെടുന്നില്ല. പണം വാങ്ങാതെ തുന്നിക്കെട്ടാന്‍ അധികൃതരോ പണം നല്‍കാന്‍ മകനോ തയാറാവാതെ പോസ്റ്റുമോര്‍ട്ടം കഴിഞ്ഞു വൈകി കിട്ടിയ ശരീരം രണ്ടു കുഴികളില്‍ അടക്കേണ്ടി വന്നു. സ്വാര്‍ത്ഥതയുടെ ഈ വര്‍ത്തമാന ചരിതം അനുവാചകരെ അല്പമൊന്നു ചിന്തിപ്പിക്കാതിരിക്കില്ല. മികച്ച ആഖ്യാനവും കയ്യടക്കവും ഈ കഥയെ നിലവാരമുള്ളതാക്കി.

ഉഴുതുമറിക്കപ്പെടുന്ന സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ, കവിള്‍ തുടിക്കുംമുമ്പ് കന്യകത്വം പിച്ചിചീന്തപ്പെടുന്ന ബാല്യത്തിന്റെ, അനാഥത്വത്തിന്റെ വറചട്ടിയില്‍ ജനിച്ചുവീണു ക്രൂരപീഡനങ്ങളില്‍ വേവിച്ചെടുക്കുന്ന ശൈശവങ്ങളുടെ കഥകള്‍ മാംസച്ചന്തകളില്‍ നിന്നു ലൈവ്കാസ്റ്റായി നമ്മുടെ സ്വീകരണ മുറികളിലേക്ക് എന്നും എത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അത്തരം ഒന്നിന്റെ നേര്‍ക്കാഴ്ചയാണ്‌ കാലമാപിനിയിലെ കുത്തുകള്‍ യോജിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ എന്ന കവിത. >>നുറുങ്ങിയ അമ്മപ്പിണ്ഡങ്ങളുടെ, രക്തമിറ്റുന്ന മുലക്കണ്ണുകള്‍ വലിച്ചു കീറി,  വില്പനയ്ക്ക് വയ്ക്കും കരിമൊട്ടുകള്‍ >>>>ആ വരികള്‍ ഇങ്ങിനെ പോകുന്നു.

സ്വാസ്ഥ്യം കെടുത്തുന്ന സഹജീവികളുടെ ദുരിതജീവിത പരിസരങ്ങളില്‍‍ നിന്നാണ് മുകിലിന്റെ കവിതകള്‍ക്ക് പ്രാണന്‍ വീഴുന്നത്. വായനക്കാരുടെ ഹൃദയത്തെ പൊള്ളിക്കുന്ന തീക്കനലുകളായി വാക്കുകള്‍ പാകപ്പെടുത്തി മുകില്‍ എഴുതുന്ന ഓരോ കവിതകളും അധസ്ഥിതരുടെ, ചൂഷിതരുടെ, പീഡിതരുടെ, പക്ഷത്തു നിന്നും അധികാരി വര്‍ഗത്തിന്റെ അനീതികള്‍ക്കെതിരെ തൊടുക്കുന്ന മൂര്‍ച്ചയുള്ള ചോദ്യശരങ്ങളാണ്.

വാരിയെടുക്കുക പൈതലേ.. ശ്വാനനെത്തും മുന്നേ എന്നു തുടങ്ങുന്ന വിമോചനം എന്ന ശ്രദ്ധേയന്റെ കവിത ഇതിനോട് ചേര്‍ത്തു വായിക്കാവുന്ന ഒന്നാണ്. തെരുവ് പട്ടികളോടു മല്ലിട്ടു അന്നം തേടുന്ന അനാഥ ബാല്യങ്ങളോടു "അയല്‍വാസി‍ പട്ടിണി കിടക്കുമ്പോള്‍ വയറു നിറച്ചു ഉണ്ണുന്നവന്‍ എന്നില്‍ പെട്ടവനല്ലെന്നു" ഉറക്കെ പറയാന്‍ ഇനിയും ഒരു വിമോചകന്‍ വരാനില്ലെന്ന് പരിതപിക്കുകയാണ് ഇവിടെ കവി. മഹത് വചനങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കാനുള്ളതാണ്, അവ സ്വര്‍ണകുംഭത്തില്‍ പൂട്ടി വെക്കാനുള്ളതല്ലെന്നു  കവി ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. ശ്രദ്ധേയന്റെ എല്ലാ കവിതകളും ശ്രദ്ധേയം തന്നെയാണ്.

പൊഴിഞ്ഞ വസന്തങ്ങളുടെ നൈരാശ്യവും ഉപരിപ്ളവ  പ്രണയനാട്യത്തിന്റെ പുറന്തോടില്‍ കോറിയിട്ട ഇക്കിളി ചിത്രങ്ങളും വര്‍ണിച്ചു സമാധി അടയുകയാണ് പല ബൂലോക കവികളും. വായിക്കുന്ന മിക്ക കവിതകളുടെയും ചേരുവകള്‍ ഒന്ന് തന്നെ. നഷ്ടപ്രണയത്തില്‍ മധുരം കൈപ്പു നിരാശ കണ്ണീര്‍ ഇവ അവശ്യം ചേര്‍ത്തുണ്ടാക്കുന്ന അവിയല് വിളമ്പി നിഷ്ക്രിയരാവുകയാണ് പലരും. എന്നാല്‍ ‍ജീവിത വിഭ്രാന്തികള്‍ക്കിടയിലും വരാനിരിക്കുന്ന വസന്തങ്ങളിലേക്ക് പ്രതീക്ഷയുടെ ജാലകം തുറന്നിട്ടു സുഖമുള്ളൊരു കാത്തിരിപ്പിന്റെ നിര്‍വൃതി നുകരുകയാണ് ഇവിടെ ഒരു കവിയത്രി. ലളിതമായ വാക്കുകളിലൂടെ വിരിയുന്ന ഭാവനാ പ്രപഞ്ചത്തിലേക്ക് നമ്മെ ക്ഷണിക്കുന്നു വിഭ്രാന്തികള്‍ എന്ന കവിതയിലൂടെ ലീല ഏം ചന്ദ്രന്‍.

വിഷയവൈവിധ്യം കൊണ്ട് ബൂലോകത്ത് വ്യത്യസ്തമായ ഒരിടം കണ്ടെത്തിയ ബ്ലോഗാണ് ബെന്ചാലി. മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ ദോഷമായി ബാധിക്കുന്ന പല ശാസ്ത്ര കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളുടെയും പിന്നാമ്പുറങ്ങള്‍ ആധികാരികതയോടെ എഴുതി വായാനാ വിരുന്നു ഒരുക്കുന്ന ഈ ബ്ലോഗിലെ ഓരോ ലേഖനങ്ങളും വിത്ജ്ഞാനപ്രദമാണ്. ‍ പുതിയ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഗൈമുകള്‍ക്ക് പിന്നിലും ഇച്ചാനുസരണം മനുഷ്യരെ കൊന്നു തള്ളാന്‍ നിയോഗിക്കപ്പെടുന്ന പട്ടാളക്കാരുടെ കയ്യറപ്പു തീര്‍ക്കാന്‍ യുദ്ധക്കൊതിയന്മാര്‍ വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത തന്ത്രമാണെന്ന് സമര്‍ഥിക്കുകയാണ് ബെന്ചാലി തന്‍റെ വ്യാജ ടെററിസ്റ്റുകള്‍   ഊഴം കാത്തിരിക്കുന്നു എന്ന പുതിയ പോസ്റ്റിലൂടെ.

ശ്രീ അജിത്ത് കെ.സി എഴുതിയ മഴപ്പാറ്റകള്‍ അവതരണം കൊണ്ട് വേറിട്ടൊരു വായനാനുഭവം നല്‍കുന്നു. അല്പായുസ്സുകളായ കാരണവന്മാരുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ അകാല മൃത്യുവിനെ കുറിച്ചുള്ള ഭയം തലമുറകളിലേക്ക് പകരുന്നതാണ് കഥാതന്തു. മഴപ്പാറ്റയില്‍ അയാള്‍ പൂര്‍വികരുടെ പുനര്‍ജ്ജന്മം കാണുന്നു,  തന്‍റെ തന്നെ വിധിയെ ദര്‍ശിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ വായിച്ചെടുക്കാം. ‍ പുതുമയുള്ള ആഖ്യാന ശൈലിയിലൂടെ കഥാകാരന്‍ കാലങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കാന്‍ നടത്തിയ ശ്രമം വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു.

അനീമേഷിന്റെ തോന്ന്യവാസങ്ങളിലെ രസകരമായ ഒരു കഥ.  കാലം കാത്തു വെച്ചത്. ഇരുപത്തിയഞ്ച് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം കഥാനായകന്‍ അയാളുടെ സ്കൂള്‍ മേറ്റ്, ആതിരയെയെയും  മകളെയും ഒരു യാത്രക്കിടയില്‍  യാദൃഷിചികമായി കണ്ടുമുട്ടുന്നു.  സംഭവിക്കാവുന്നത്‌. പിന്നീട് അവര്‍ ഒരു മിച്ചുച്ചുള്ള അല്പനേരത്തെ ബസ്സ് യാത്രയില്‍ ആതിരയുടെ സാമീപ്യം അയാളെ   കലാലയ ജീവിതത്തിലെ മധുരിക്കുന്ന ഓര്‍മ്മകളിലേക്ക് തിരിച്ചു നടത്തുന്നു.  അപ്രതീക്ഷിത ട്വിസ്റ്റില്‍  കഥ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തുമ്പോള്‍ അനുവാചക ഹൃദയങ്ങളിലും പൂര്‍വ പ്രണയങ്ങളുടെ, കലാലയ കുസൃതികളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ കടന്നു വരും. ഒട്ടും നാടകീയതകളില്ലാതെ പറഞ്ഞു പോകുന്ന ഈ കഥ വായനക്കാരെ രസിപ്പിക്കാതിരിക്കില്ല.

നന്മണ്ടന്‍ എന്ന ബ്ലോഗിലെ കാലാവസ്ഥാ നിരീക്ഷകന്റെ മുന്നറിയിപ്പുകള്‍ എന്ന കഥയില്‍ പ്രക്ഷുബ്ധമായ കടലിനും അശാന്തമായ തീരത്തിനും ഇടയില്‍ ജീവിതത്തിന്റെ പങ്കായം നഷ്ടപ്പെട്ടവന്റെ ആകുലതകള്‍ വരികള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും തിരമാലകളായി ഉയരുന്നു. എങ്കിലും കഥാന്ത്യത്തില്‍ കഥാകൃത്തിനും പങ്കായം നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ. കഥ എങ്ങുമെത്താതെ തിരകളില്‍ തട്ടിത്തിരിയുന്നു. നല്ല ഭാഷ. നല്ല ശൈലി.

കൂരാക്കാരന്‍ ബ്ലോഗില്‍ പ്രശാന്ത് ഗോപിനാഥ് എഴുതിയ ഡിസംബറിന്റെ നഷ്ടം എന്ന കഥ സവിശേഷതകള്‍ ഒന്നും അവകാശപ്പെടാനില്ലെങ്കിലും ഒഴുക്കോടെ വായിച്ചു പോകാവുന്ന തരത്തില്‍ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. അല്‍പം കാമ്പുള്ള ഒരു പ്രമേയം മനസ്സില്‍ തട്ടിയാല്‍ ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ തൂലികയില്‍ നിന്നും അതു മേന്മയുള്ള സൃഷ്ടികളായി പുറത്തു വരും എന്നു തെളിയിക്കുന്ന ഭാഷാ പാടവം ഈ കഥയിലൂടെ വായനക്കാര്‍ക്ക് ബോധ്യമാകും. നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം. അടുത്ത കഥക്കായി.

തുഞ്ചാണി ബ്ലോഗിലെ മോന്തിക്കൂട്ടം എന്ന പോസ്റ്റില്‍ നര്‍മ്മത്തിലൂടെ പറഞ്ഞു വന്ന ഓര്‍മ്മക്കുറിപ്പിനു അപ്രതീക്ഷിത ട്വിസ്റ്റ്‌ വരുന്നത് മന്ദബുദ്ധിയായ കുട്ടിയുടെ ഭാവിയെ പറ്റിയുള്ള ഉമ്മയുടെ ആധിയില്‍ പോസ്റ്റ് അവസാനിക്കുന്നിടത്താണ്. അതിനു മുമ്പ് ഓര്‍മ്മകളിലെ ഗ്രാമീണ സന്ധ്യകളിലെ മോന്തിക്കൂട്ടത്തെ ഒരിക്കല്‍ കൂടി വായനയില്‍ പുനര്‍സൃഷ്ടിക്കാന്‍ എഴുത്തിനു കഴിഞ്ഞു എന്നു പറയാം. സാഹചര്യത്തിന് അനുസൃതമായി നര്‍മ്മത്തിന്‍റെ സാധ്യതകള്‍ വേണുഗോപാല്‍ വേണ്ടത്ര ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയില്ല എന്ന പോരായ്മയുണ്ട്‍.. .

എന്‍റെ കഥകള്‍ എന്ന ബ്ലോഗിലെ പുതിയ കഥ പരമിയും കൊത്താറനും കച്ചിത്തുറുവും.  പതിറ്റാണ്ടിനു ശേഷം കണ്ടു മുട്ടുന്ന കൂട്ടുകാരനിലൂടെ കഥാനായകന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ വികസിക്കുമ്പോള്‍ വായനക്കാര്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ തുറക്കുന്നത് ഒരു ശുദ്ധ ഗ്രാമത്തിന്റെ "പാതിരാ" വിശേഷങ്ങളാണ്. പരമി എന്ന 'ഡിറ്റക്റ്റീവി‍ന്റെ' രഹസ്യനീക്കങ്ങള്‍' വായനക്കാരില്‍ ചിരി ഉണര്‍ത്താന്‍ പോന്ന കയ്യടക്കത്തോടെ ജയന്‍ ഏവൂര്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. കഥയിലൂടെ ഒരു പഴയകാല നാട്ടിന്‍പുറത്തിന്റെ തെളിഞ്ഞ നേര്‍ചിത്രം അനുവാചകരുടെ മുമ്പില്‍ വരച്ചിടാനും അവരെ അതിലൂടെ നടത്താനും കഥാകാരനായി.

എന്‍റെ പുലരിയില്‍ മന്‍സൂര്‍ എഴുതുന്ന തീവ്രവാദി എന്ന കഥ ഇരയോട് വേട്ടക്കാരനെ പിടിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ പറയുന്ന നിയമ പാലകരുടെ വിരോധാഭാസത്തെ പരിഹസിക്കുന്നു. ഒപ്പം തീവ്രവാദികള്‍ കലുഷിതമാക്കിയ കാലികപശ്ചാത്തലത്തില്‍  ഒരു നിരപരാധി‍ സംശയത്തിന്റെ നിഴലില്‍ പെട്ടാല്‍ സഹജീവികള്‍ അയാളോട് "പുറംതിരിഞ്ഞു" നിന്നു ദേശക്കൂര് കാണിക്കാന്‍ നിരബന്ധിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന ഇന്നിന്റെ സമകാലിക യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെയും ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുകയാണ്.  "ഞാന്‍ നിന്നോട് സഹതപിച്ചാല്‍ , നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു പോയാല്‍ , നാളെ എന്നിലേക്ക്‌ വരുന്ന വിധി ഇന്ന്തന്നെ എനിക്ക് ഏറ്റു വങ്ങേണ്ടി വരും" എന്ന വരിയിലൂടെ കഥാസാരം വ്യക്തമാകുന്നു.   നമുക്ക് ചുറ്റും സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിന്റെ കഥാവിഷ്ക്കാരം. 

മാറുന്ന മലയാളി ബ്ലോഗിലെ ലേഖനം നാടകമേ ഉലകം.  ഇരു സംസ്ഥാനങ്ങളിലും അശാന്തി പടര്‍ത്തിയ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ വിഷയത്തിന്റെ ബാക്കിപത്രം വിശകലനം ചെയ്യുന്നു.  കോലാഹലങ്ങളും വാഗ്വാദങ്ങളും ആക്രോശങ്ങളും എല്ലാം കെട്ടടങ്ങി. ഇപ്പോള്‍ എല്ലാവരും മുല്ലപ്പെരിയാറിനെ മറന്ന പോലെയാണ്. എല്ലാ ആവേശങ്ങളും രാഷ്ടീയക്കാരുടെ പതിവ്  പൊറാട്ട് നാടകങ്ങള്‍ മാത്രമായിരുന്നോ.? നാം ഓരോരുത്തരും ഇപ്പോള്‍ സ്വയം ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം.

സൈനോക്കുലര്‍ ബ്ലോഗിന് ഇത് ഒന്നാം വാര്‍ഷികം. കൃത്യം ഒരു വര്ഷം മുമ്പ് തന്റെ ലിബിയന്‍ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചുള്ള ഇതൊക്കെയായിരുന്നു  ജമാഹിരിയായിലെ വിശേഷങ്ങള്‍ എന്ന ശക്തമായ ലേഖനവുമായാണ് ആരിഫ് സൈന്‍ എന്ന എഴുത്തുകാരന്‍ ബൂലോകത്ത് എത്തുന്നത്. മനോഹരമായ അവതരണത്തിലൂടെ ലിബിയയുടെ സംസ്കൃതി, രാഷ്ട്രീയം, ഭരണ സംവിധാനം, നയതന്ത്രം, ജന ജീവിതം, ഭൂപ്രകൃതി, കാലാവസ്ഥ, തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ കാര്യങ്ങള്‍ സ്പര്‍ശിക്കുന്ന ഈ ലേഖനം ലിബിയയെ അടുത്തറിയാന്‍ സഹായിക്കും. ഭരണമാറ്റം സംഭവിച്ചുവെങ്കിലും ലിബിയ ഒട്ടും മാറിയിട്ടില്ല എന്നത് കൊണ്ട് ഈ ലേഖനത്തിന്റെ പ്രസക്തി നഷ്ടമാകുന്നില്ല.

 

                 ---------------------------------------------------------------------------------------

പ്രിയ വായനക്കാരെ... ഇരിപ്പിടത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തുന്ന പോസ്റ്റുകളില്‍ പലതും നിങ്ങളില്‍ പലരും  ‍ നേരത്തെ വായിച്ചതാവാം. വായിക്കാത്തവര്‍ക്ക്‌ അവിടേക്ക് വഴി കാണിക്കുക എന്നതിന് പുറമേ വായിച്ച പോസ്റ്റുകളെ ഇരിപ്പിടത്തിന്റെ വീക്ഷണകോണിലൂടെ വിലയിരുത്തുക എന്നു മാത്രമേ അവലോകനം കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നുള്ളൂ. മുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ച പോലെ ഇരിപ്പിടം ഒന്നിന്റെയും അവസാന വാക്കല്ല. പോസ്റ്റുകളില്‍ നല്‍കുന്ന കമന്റുകള്‍ക്കപ്പുറം അല്‍പം കൂടെ വിശാലമായ തലത്തില്‍ നിന്നുള്ള വായന, കണ്ടെത്തലുകള്‍, നിരീക്ഷണങ്ങള്‍  പറയുന്നു എന്നു മാത്രമേ ഉള്ളൂ. വ്യത്യസ്തമായ അഭിപ്രായമുണ്ടെങ്കില്‍ അതു നിങ്ങള്‍ക്കും പറയാം. 

നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളെയും തുറന്ന വിമര്‍ശനങ്ങളെയും ഒരുപോലെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു. എല്ലാവര്ക്കും നല്ല വായനാ വാരം ആശംസിച്ചു കൊണ്ട് സ്നേഹപൂര്‍വ്വം സമര്‍പ്പിക്കട്ടെ.

-----------------------------------------------------------------------------

ഈ ലക്കം അവലോകനം തയാറാക്കിയത്  - അക്ബര്‍ - ചാലിയാര്‍ 

-----------ചിത്രങ്ങള്‍ ഗൂഗിളില്‍ നിന്നും  --------------------