മലയാളികള്‍ക്കിത് ഉത്സവകാലം ... കൃമികടി കാലവും ...

കേരളം – ഇപ്പോൾ ഉത്സവങ്ങളുടെ കാലം :

പണ്ടെങ്ങോ ഒരു പുസ്തകത്തിനു ഞാൻ   അവതാരിക എഴുതി. “കേരളത്തിലെ കലകൾ”  എന്നാണ്  പുസ്തകത്തിന്റെ പേര് . അതിൽ  എഴുതിയ കുറിപ്പുകളിൽ ചിലത് എന്റെ സ്മൃതിപഥത്തിൽ …. ഞാനതൊന്ന് ഓർമ്മിച്ചെടുക്കട്ടെ...

സുന്ദര കലകളുടെ കേളീരംഗമാണ് കേരളം.മനുഷ്യരുടെ സുഖവാസത്തിനു വേണ്ടി ,പരശുരാമനാൽ സമുദ്ധരിക്കപ്പെട്ടതെന്ന് പറയുന്ന(ഇതൊരു  മിത്താകാം) കേരളം പ്രകൃത്യാ  കലാരൂപിണിയാണ്. ഒരു ഭാഗത്ത് അത്യുന്നതങ്ങളായ പശ്ചിമഘട്ടപർവ്വതനിരകൾ.മറുഭാഗത്ത് അപാരമായ മഹാസമുദ്രങ്ങളുടെ ത്രിവേണീസംഗമം. അവക്കിടയിൽ സസ്യശ്യാമള കോമളമായ നമ്മുടേ കേരളം.കന്യാകുമാരിതൊട്ട് കാസർകോട് വരെ ചന്ദ്രക്കലപോലെ  കണ്ണും കരളും കുളിർപ്പിച്ച് കൊണ്ട് തെക്കുവടക്ക് നീണ്ടു കിടക്കുന്നു. കുന്നും, മലയും, കാടും, കായലും, തോടും , പുഴയും, പാടവും, പറമ്പും ഇടകലർന്ന് കിടക്കുന്ന നമ്മുടെ മലയാളം. ഒരു ഭാഗത്ത് നെൽകൃഷി, മറുഭാഗത്ത് വാഴ കൃഷി , തെങ്ങിൻ തോപ്പ്, കവുങ്ങിൻ തോട്ടം...പിന്നെ റബ്ബർ എസ്റ്റേറ്റുകൾ..... ഓരോ ഭവനത്തിനും  ഓരോ വളപ്പ്., പ്ളാവും, മാവും, തെങ്ങും, കമുങ്ങും, പുളിയും,പൂമരങ്ങളും ഓരോരോ വളപ്പിലും. ഒരു മരത്തിൽ വെറ്റിലക്കൊടികാണാം,മറ്റൊരു മരത്തിൽ കുരുമുളകുകൊടിയും . മുറ്റത്തൊരു  മുല്ലത്തറയും തൊടിയിലൊരു പാമ്പിൻ കാവും ഓരോരോ കുടിയിരിപ്പിലും ഉണ്ടാകും.. ആറുമാസം വേനൽ, ആറുമാസം വർഷം അതിയായ മഞ്ഞും തണുപ്പുമില്ലാ. കഠിനമായ ചൂടും കാറ്റുമില്ലാ.എങ്ങും സുഖം, എന്നും രസം..... കേരളത്തെപ്പോലെ ഇത്രമാത്രം സൌന്ദര്യം കളിയാടുന്ന വേറെ എവിടെയുണ്ട്. 

കേരളത്തിന്റെ ഭൂപ്രകൃതിക്കെന്നപോലെ കേരളീയരുടെ കലകൾക്കും ചില പ്രത്യേകതകള്‍   കാണാം.ആകൃതിക്കും,പ്രകൃതിക്കും, ഉടുപ്പിനും നടപ്പിനും എന്നപോലെ സംഗീത സാഹിത്യാദികലകൾക്കും ഓരോ രാജ്യക്കാർക്കും തമ്മിൽ തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ടാകും. കേരള സംഗീതത്തിനും(കർണ്ണാടക സംഗീതത്തിനും) ഹിന്ദുസ്ഥാനി സംഗീതത്തിനും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ട്. അതുപോലെ തന്നെ നൃത്തവാദ്യാദികൾക്കും ദേശഭേദമനുസരിച്ച് ഭേദം കാണും. അടക്കം,ഒതുക്കം,വൃത്തി,വെടിപ്പ് ,തെളിവ് ,മിഴിവ് ഇതൊക്കെയാണ് കേരളീയ കലകൾക്കുള്ള വിശേഷങ്ങൾ.

ദൃശ്യങ്ങളെന്നും,ശ്രവ്യങ്ങളെന്നും  രണ്ട് വകയാണ് സുന്ദര കലകൾ . കണ്ടും കേട്ടും ആലോചിച്ചും  ആനന്ദിക്കാൻ വകയുണ്ടാക്കുക എന്നതാണു സുന്ദരകലകളുടെ സാമാന്യ സ്വഭാവം. നൃത്തം, അഭിനയം ,ചിത്രം, ശില്പം എന്നിവ ദൃശ്യ കലകളും വാദ്യവും, സംഗീതവും, സാഹിത്യവും ശ്രവ്യകലകളുമാണ്. എന്നാൽ ഇവയെല്ലാം തമ്മിൽ ആവുംവിധം യോജിപ്പിച്ച് പ്രയോഗിക്കുന്നതിലെ കഴിവാണ് ആ കലാകാരന്റെ മേന്മ വെളിവാക്കുന്നത്. സങ്കലനം ചെയ്യുക എന്നത് കലകളുടെ ധർമ്മവുമാണല്ലോ. സംഗീതഭംഗി ചേരുമ്പോൾ സാഹിത്യത്തിന് ആഹ്ളാദകത്വം അധികമാകുന്നു. വാദ്യയോഗം സംഗീതത്തിന് കൊഴുപ്പ് കൂട്ടുന്നു. നൃത്തത്തിന് വാദ്യഗീതങ്ങൾ ചേർന്നാലേ  അഴക് മതിയാവുകയുള്ളൂ.അഭിനയത്തിന് സാഹിത്യവും സാഹിത്യത്തിന് അഭിനയവും അന്യോന്യം  പോഷകങ്ങളാണ്.  ചിത്രശില്പങ്ങളെക്കൊണ്ട് വരുത്തേണ്ടുന്ന വേഷങ്ങളുടെ തന്മയത്വം അഭിനയകലയെ ആകർഷകമാകുന്നു.തന്മൂലം തരമുള്ളേടത്തെല്ലാം സുന്ദരകലകളെ തമ്മിലിണക്കി പ്രയോഗിക്കുന്നതിൽ മുൻപൊക്കെ കേരളീയർ പ്രത്യേകം ആദരം പ്രദർശിപ്പിച്ചിരുന്നു.

കൊട്ട്, പാട്ട്,കൂത്ത്, ആട്ടം,തുള്ളൽ,കളി,വിളക്ക്, പാന എന്നും മറ്റുമാണ് സുന്ദരകലകൾക്ക് കേരളീയർ കൊടുത്തിട്ടുള്ള പേരുകൾ ഓരോന്നും പ്രത്യേകം എടുത്ത് നിരൂപണം ചെയ്യപ്പെടേണ്ടവയാണ്.അത് പിന്നീടൊരിക്കൽ ആകാം... പതിനഞ്ച് കൊല്ലത്തോളം കാലം ഇവയൊക്കെ ഗുരു മുഖങ്ങളിൽ നിന്നും പഠിച്ചിട്ടുള്ളവനാണു ഈ ലേഖകൻ. നമ്മൾ ഒരു രചന നടത്തുമ്പോൾ അതിൽ നിന്നും വായനക്കാർക്ക് എന്തെങ്കിലും അറിവ് കിട്ടിയാൽ അത്രക്കും ധന്യമാകും നമ്മുടെ രചനകൾ...

എന്നെ ഇത്രയും എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് പുലരിയില്‍  നീലച്ചടയന്‍   എന്ന നർമ്മലേഖനം വായിച്ചത് കൊണ്ടാണ് . പ്രഭന്‍കൃഷ്ണന്‍  എഴുതിയ ശുദ്ധ ഹാസ്യത്തിന്റെ  നല്ലൊരു പ്രതീകമാണീ രചന .  “ ബാപ്പുജി ആർട്സ് ആൻഡ് സ്പോർട്സ് ക്ലബ്ബ് ” നടത്തുന്ന വാർഷികാഘോഷമാണു ഇതിവൃത്തം.ഇന്നത്തെ തലമുറക്ക് ഒരു പക്ഷേ അന്യം നിന്ന് പോയ നാട്ടരങ്ങിലെ വിശേഷങ്ങൾ വളരെ തന്മയത്തത്തോടെ അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നൂ ഇന്ന് ഇത്തരം ക്ളബ്ബുകള്‍ നാട്ടിലുണ്ടോ എന്ന് തന്നെ സംശയം. തൈയ്യവും, കഥകളിയുമൊക്കെ ടൂറിസ്സം വാരാഘോഷങ്ങൾക്ക് മികവേറ്റാൻ തെരുവിലൂടെ നടത്തിക്കുകയാണല്ലോ നമ്മൾ...

സൈന്ധവം ബ്ലോഗില്‍   സുഗന്ധി എഴുതിയ പയ്യാവൂർ ഊട്ടുത്സവം ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌- ഒരു കൂട്ടുത്സവക്കാഴ്ച  എന്ന ലേഖനം ഒരു ഉത്സവത്തിന്റെ കഥ പറയുന്നു. ഐതീഹ്യം എന്തുമായിക്കോട്ടെ കുടകരേയും,  പയ്യാവൂരിലെ മലയാളിയേയും ഒരുമിച്ച് നിർത്തി വർണ്ണ,ഭാഷ,ദേശങ്ങളുടെ അതിർ വരമ്പ് മായ്ച് കളഞ്ഞ് നടത്തുന്ന ഈ ഉത്സവത്തിന്റെ പെരുമ അറിയാത്തവർക്കും അറിയാനുള്ള ഒരു പാഠമാകുന്നു.

 അങ്ങിനെയും ഒരു വാരാന്ത്യം ,  മാണിക്യംഎന്ന ബളോഗിൽ വായിച്ച് ഒരു കഥ,കുറച്ചു മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് എഴുതിയതാണെങ്കിലും ഞാൻ വായിക്കുന്നത് ഇപ്പോഴാണ് ... ജീവിതം ഒരു നൂൽപ്പലമാണ്. ഒരു വരയിലൊതുങ്ങുന്ന ജീവിതത്തെ രചയിതാവ് തന്റെ കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ നോക്കിക്കാണുമ്പോൾ അത് നമ്മുടേയും ചിന്തകളിൽ ചോദ്യഛിഹ്നമാകുന്നു.

വാകപ്പൂക്കളെ സ്നേഹിയ്ക്കുകയും വെറുക്കുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍ , ധനലക്ഷ്മി പി.വിയുടെ മധുരനെല്ലി എന്ന ബ്ലോഗിൽ രചനാ ചാതുര്യം വിളിച്ചോതുന്ന, ഒരു ലേഖനം വായിച്ചു.. നല്ല ഭാഷ...നല്ല വരികൾ ..   “ചില വിശ്വാസത്തകര്‍ച്ച്ചകള്‍ മനസ്സില്‍ തീ കോരിയിട്ടപ്പോള്‍ ഒക്കെ, നെറുകയില്‍ സാന്ത്വനമായി പൂക്കള്‍ പൊഴിച്ച് വാകമരച്ചോട്ടില്‍ അമ്മയുടെ സാന്നിധ്യം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു. . .അമ്മയോട് പറയുമായിരുന്ന എല്ലാ നുറുങ്ങുവിശേഷങ്ങളും ഞാന്‍ വാകമരച്ചോട്ടിലിരുന്നു പറയുന്നത് ചന്ദനമുല്ലയിലെ പൂക്കള്‍ അടര്ത്തിയെടുക്കുന്ന കാറ്റായി വന്നു അമ്മയും കേട്ടു....” പിന്നെ എഴുത്ത് കാരിയുടെ ഒരു ചോദ്യം, പ്രണയത്തിന്റേയും സ്നേഹത്തിന്റേയും അതിർ വരമ്പ് എവിടെയാണ് എന്ന് ?  ശരിയാണ്....നമ്മളും   അറിയാതെ ചോദിച്ചു പൊകുന്നൂ....ആ അതിർവരമ്പ് എവിടെയാണ് ?

ഇലച്ചാര്‍ത്തുകളില്‍   മഹേഷ് വിജയൻ എഴുതിയ കഥ   മറുകരയിലെ കാറ്റ്.....ബിയർ കുപ്പിയും ഗ്ളാസ്സുകളും ഈ കഥയിലാകെ നിരന്ന് കിടക്കുന്നു. തന്റെ ചുറ്റുമുള്ളവരിൽ നിന്നും രണ്ട് കഥാപാത്രത്തെ അദ്ദേഹം തിരഞ്ഞെടുത്തു. ഒരു കന്യാസ്ത്രീയും, നായിഡു അണ്ണനും... ഈ കഥാ പാത്രങ്ങൾ രചയിതാവിനെ എന്നല്ലാ വായനക്കാരേയും ഒരു വിധത്തിലും സ്പർശിക്കുന്നില്ലാ എന്ന് വിഷമത്തോടെ പറയട്ടെ...കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ‘കരുത്തില്ലായ്മ’യാണു കാരണം. മഹേഷ് വിജയന് ഇതിലും നന്നായി എഴുതാൻ കഴിയും എന്നാണു എന്റെ വിശ്വാസം പിന്നെന്തേ ഇങ്ങനെ?

ഖാദുവിന്റെ  ആരറിയാന്‍ എന്ന ബ്ലോഗില്‍  കഥപറയുന്ന ഖബറുകൾ എന്നപേരിൽ  നല്ലൊരു കഥ വായിച്ചു. മൂന്ന് തവണയും ഹജ്ജിനു പോയിട്ട് നാട്ടിൽ ഒന്നാമനാകൻ ശ്രമിച്ച ‘പുത്ത്ൻ വീട്ടിൽ ഹാജി മൂസയും’,വൃക്ക തകരാറിലായി,ദാരിദ്രത്തിന്റെ പടുകുഴിയിൽ,ചികിത്സക്ക് കാശിനായി ഉള്ളവന്റെ വീടുകളിൽ കയറിയിറങ്ങുന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ കുഞ്ഞുപെങ്ങൾ . രണ്ട് പേർക്കും അവസാനത്തെ ഇടം ‘ആറടി മണ്ണ്’ എന്ന് കഥാകാരൻ വീണ്ടും നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നൂ..ഈ  ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ മാത്രമല്ലാ... കണ്ണുകൾ നിറയുന്ന രീതിയിൽ പ്രധാന കഥാപാത്രത്തെക്കൊണ്ട് കുഞ്ഞിപെങ്ങളുടെ ഖബറിൽ, ഒരു കുല മൈലാഞ്ചിക്കായ് അവളുടെ വലതു കരത്തിന്റെ ഭാഗത്തായി വക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ് വിങ്ങുന്നെങ്കിൽ അത് കഥാകാരന്റെ വിജയം.......

പെയ്തൊഴിയാത്തോരീ മഴക്കാലം എന്ന കഥ (സ്വപ്നത്തില്‍ കണ്ടതെന്ന് കഥാകൃത്ത്‌)))) )) INTIMATE STRANGER എന്ന ബ്ലോഗില്‍ .... ഹൃദ്യമായ രചനയിലെ ചില വരികള്‍ നോക്കൂ... 1,എന്‍റെ ഉള്ളറിയാനാവും ആ പോലീസ് സര്‍ജെന്‍ന്‍റെ സര്‍ജിക്കല്‍ ബ്ലേഡ് പല തവണ ശ്രമിച്ചതും .. ലെറ്റ്‌ ദെം ഗോ അഫ്റെര്‍ സംതിംഗ് ... ദേര്‍ ചെയ്സസ് വില്‍ ഏന്‍ഡ് അപ്പ്‌ ഇന്‍ ഒബ്സ്ക്വയരിറ്റി , ഐ സ്വെയര്‍ ....മാറിനിന്നു നമ്മുക്ക് ചിരിക്കാം മഹേഷ്‌, പഴയത് പോലെ .ഒരിക്കലും ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നാലെ അവര്‍ അലഞ്ഞോട്ടെ ..കാലം അതിന്‍റെ ഓര്‍മകളില്‍ നിന്നെന്നെയും ഞാന്‍ തിരഞ്ഞെടുത്ത ഈ നിദ്രയെയും മായ്ക്കും വരെ....2, താലിയുടെ അവകാശവുമായി നിന്നെ ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ആ ചുരുളന്‍ മുടിക്കാരിയുടെ കണ്ണുകളിലും ഉണ്ട് ചോദ്യങ്ങള്‍ ...അവളോട്‌ പറയൂ മഹേഷ്‌, "ഞാനിപ്പോഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് ,എന്‍റെ ജീവന്‍ നിന്നിലാണെന്ന് , നമ്മള്‍ പ്രണയിക്കുകയാണെന്ന്..... "…അടുത്തിടെ വായിച്ച് നല്ല രചനകളിലൊന്നാണിത്….

പ്രവാസം എന്ന ബ്ലോഗില്‍ മനാഫ് എഴുതിയ ഞാന്‍ കിഴവനായി എന്ന കവിതയും മരണത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖം കാട്ടിത്തരുന്നു...

ബൂലോകം ഓണ്‍ലൈനില്‍ മേരി പെണ്ണ് എഴുതിയിരിക്കുന്ന വ്യത്യസ്തമായ ഒരു രചന “അപ്പനെയാണെനിക്കിഷ്ട്ടം” ...അതിന്റെ അവസാനം എഴുത്തുകാരി ഇങ്ങനെ പറയുന്നൂ ­എടുത്തു ചാട്ടവും മണ്ടത്തരങ്ങളും അതിലുപരി സംശയവും പെണ്ണുങ്ങളുടെ സിരകളില്‍ അന്തര്‍ലീനമായി കിടക്കുന്ന ജന്മ സ്വഭാവങ്ങളാണ്”….  ആവോ ഇതിനെക്കുറിച്ച് നമ്മുടെ പെൺബ്ലോഗര്‍മാര്‍  തന്നെ മറുപടി പറയട്ടെ.....

മുഹമ്മദ്‌ സഗീറിന്റെ വെള്ളിനക്ഷത്രത്തില്‍ മുല്ലപൂവിലെ വിപ്ളവം എന്ന   കവിത…വെളുപ്പിൽ പടരുന്ന ചോരയെക്കുറിച്ചാണീ കവിത..ഇപ്പോഴും എല്ലാ രാജ്യത്തും തങ്ങി നിൽക്കുന്ന ചോരയുടെ മണം ഈ കവിതയിൽ ദർശിച്ചൂ.

അഭയം തേടുന്ന യാത്ര..... പ്രവാസിയിൽ , പ്രവാസി എഴുതിയ കഥ. ലാളിത്യമാണു ഈ കഥയുടെ മുഖമുദ്ര. പക്ഷേ ഞാൻ (വിശ്വൻ)എന്ന കഥാപാത്രമൊഴിച്ച് മറ്റുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെല്ലാം അപൂർണ്ണതയിൽ നിൽക്കുന്നു.കഥാകാരൻ ഒരു പുതമക്ക് വേണ്ടിയാണ്..വേണുവെന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ ശിഷ്ട ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് പറയാതിരുന്നത്... അതിൽ പുതുമ തോന്നിയില്ലാ...മലയാള കഥകൾക്ക് ഒരു അന്ത്യം ഉണ്ടാകണം എന്നാണു അലിഖിത നിയമം.അത് ഇവിടെ ഉണ്ടായോ എന്നു സംശയം...

അങ്ങിനെ ഒരു കൃമികടിക്കാലത്ത് ...! ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കൽ പോലും ചിരിക്കാത്തവർ  കണ്ണൻ എഴുതിയ ഈ  ഈ നർമ്മ ലേഖനം വായിച്ച് പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് പോകും എന്നത് സത്യം. കാരണം നമ്മളിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരും ഇവിടെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അനുഭവം അനുഭവിച്ചവരാണു... നല്ല ആഖ്യാന ശൈലി.... കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ചിത്രം പോലും നമ്മിൽ ചിരിയുണർത്തുന്നൂ....

‘അനന്തരം’ സേതുലകഷ്മിയുടെ കഥ.എല്ലാ ഭർത്താക്കന്മാരും ഇത് നിർബ്ബന്ധമായും വായിച്ചിരിക്കേണ്ടതാണ് എന്നാണു ഈയുള്ളവന്റെ അഭിപ്രായം ഓരൊ ഭർത്താക്കന്മാരും വിചാരിക്കും ‘ഞാൻ അവൾക്ക് എല്ലാം ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നില്ലേ,ചിലപ്പോൾ, ദ്വേഷ്യം വരുമ്പോൾ വല്ലതുമൊക്കെ പറയും...അതിപ്പോൾ നാട്ട് നടപ്പല്ലേ...ഞാൻ കെട്ടിയ പെണ്ണല്ലേ; എന്നൊക്കെ......’ പുതുമോടിക്കാരെക്കുറിച്ചല്ലാ ഞാൻ പറയുന്നത്. 40 – 45 വയസ്സിനിടക്ക് പ്രായമുള്ള മിക്ക ഭർത്താക്കന്മാരും ഒരിക്കലെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിരിക്കാം എനിക്ക് ഇതിനേക്കാളും നല്ലൊരു ഭാര്യയെ കിട്ടുമായിരുന്നില്ലേ എന്ന്....( അത്തരം ഒരു ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉടലെടുത്ത  പ്രശസ്തനായ കഥാകാരൻ.ശ്രീ.സി.രാധാകൃഷ്ണന്റെ ‘ആഴങ്ങളിൽ അമൃതം’ എന്ന കഥനിതെഴുതുന്ന ലേഖകൻ സീരിയലാക്കിയിട്ടുണ്ട്) അതിനപ്പുറവും ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു ഭർത്താവിന്റെ ഭാര്യയാകേണ്ടി വന്ന മേരീജോസഫെന്ന നായിക ക്ഥാപാത്രത്തെ ക്കൊണ്ട് ഒരു സ്ത്രീയുടെ മനസ്സിന്റെ, യാഥാർത്ത്യവും ഭ്രമതാത്മകവുമായ ചിന്തകളെ വളരെ വ്യക്തവും സുദൃഢമായും അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണു കഥാകാരി. ആണിനേയും,പെണ്ണിനേയും ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന രചന. 

 രജബിന്ദം  ബ്ലോഗിൽ രാജ് ബിന്ദ് എഴുതിയ ഒരു നർമ്മ ലേഖനം കണ്ടു  വാലന്‍ന്റൈന്‍പീഡനം!..  അതിന്റെ അവസാന വരി ഇങ്ങനെ ഹോ! ഓര്‍ക്കാന്‍ തന്നെ വയ്യ! അല്ലെങ്കിലും കാമ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചവര്‍ എവിടെയും അങ്ങനെതന്നെയാണല്ലോ.... അവര്‍ക്കുണ്ടോ അവര്‍ക്കുണ്ടോ വാലന്‍ന്റൈന്‍ ദിനം!

നിലാവ്  എന്ന ബ്ലോഗില്‍   ‘കാത്തിരിപ്പ്' എന്നപേരിൽ  ബിബിന്‍കൃഷ്ണ എഴുതിയ ഒരു കവിത കണ്ടു....പ്രീയ സഹോദരനോട്  ഒരു കാര്യം മാത്രം പറയണം എന്ന് മനസ്സ് പറയുന്നൂ. ഇത്രയേറെ അക്ഷരത്തെറ്റുള്ള ഒരു കവിത ഞാൻ ഈയിടക്ക് വായിച്ചിട്ടില്ലാ...ദയവായി പലതവണ വായിച്ചിട്ട് മാത്രം പോസ്റ്റ് ചെയ്യുക.

“ഗോക്കളെ മേച്ചും കളിച്ചും ചിരിച്ചും...”എന്നൊരു ലേഖനം ‘വിഷ്ണു.എൻ.വി. എഴുതിയിരിക്കുന്നൂ...വളരെയേറെ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടേണ്ട ഒരു വിഷയമാണു ഇത്..എനിക്കുള്ള അഭിപ്രായം തന്നെയാണു ഇതിൽ ശ്രീ. പ്രദീപ്‌കുമാര്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നതും..അഭിപ്രായം ഇങ്ങനെ.....“അവര്‍ പശുക്കളെ മാത്രമല്ല.,മേനക ഗാന്ധി മോഡലില്‍ സര്‍വ്വചരാചരങ്ങള്‍ക്കും വേണ്ടിയുള്ള ക്ഷേമ പ്രവര്‍ത്ത നങ്ങളുംആവിഷ്കരിച്ചോട്ടെ....- അതിനുമുമ്പ് പരിതാപകരമായ അവസ്ഥ യിലുള്ള മനുഷ്യ ജീവിതങ്ങള്‍ക്ക് ചെറിയ ആശ്വാസമെങ്കിലും നല്‍കുന്ന പദ്ധതികള്‍ കൂടി വേണമായിരുന്നു-സ്വന്തം മാതാവിനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ഗോമാതാവിനെ പൂജിക്കുകയാണിവര്‍ ...

ചില്ലു ജാലകങ്ങളില്‍  “നയനമനോഹരമായ മുരുഡേശ്വേര്‍”  യാത്ര  വിവരണത്തോടൊപ്പം നല്ല ചിത്രങ്ങളും ഈ ബ്ലോഗിന്റെ  പ്രത്യേകതയാണ്.

   

വരയും വരിയും എന്ന ബ്ലോഗില്‍ സിബു നൂറനാട് എഴുതിയ  യാത്രാ വിവരണം ,  "മഴയില്‍ നനഞ്ഞ് സെപ്റ്റംബര്‍  "മരതകപ്പട്ടണിഞ്ഞ് മഹാബലേശ്വര്‍ - 2" .ലേഖകൻ തുടങ്ങുന്നതിങ്ങനെ “വെന്നാ തടാകമാണ് മഹാബലെശ്വറിന്‍റെ കവാടം. തടാകത്തിന്‍റെ മുകളില്‍ തുള്ളിത്തെറിക്കുന്ന മഴ. മഴ പോകാന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന കോടമഞ്ഞ് ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങി സര്‍വ്വതിനെയും പുണരുമ്പോഴേക്കും വീണ്ടും മഴ!! മഴയും കോടമഞ്ഞും കൂടിയുള്ള ഈ കണ്ണുപൊത്തിക്കളി വെന്നാ തടാകത്തിന്‍റെ മുകളില്‍ അപൂര്‍വ്വസുന്ദരമായ കാഴ്ച ഒരുക്കി. വെന്നാ തടാകം കോടമഞ്ഞില്‍ മറയുന്നത് കണ്ട് ഞങ്ങള്‍ യാത്ര തുടര്‍ന്നു…..തുടർന്ന് വായിക്കുക. ദൃശ്യമനോഹരമായ ചിത്രങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ.....

നമ്മൾ മുതിർന്നവർ ചിലകാര്യങ്ങൾ കുട്ടികളെ കണ്ട് പഠിക്കേണ്ടി വരും. അതിൽ കുറച്ചിൽ ഒട്ടുമില്ലാ എന്നുള്ളത് ഈ ലേഖകന്റെ അനുമാനം...വേഗതയിൽ, ഞാൻ കാർ ഓടിക്കുകയാണു...എറണകുളത്ത് വൈറ്റിലയിലയിൽ... പൊതുവേ വെറ്റിലമുറുക്കുന്ന ഞാൻ ഉച്ചമയക്കം മറക്കാനും, മറയ്ക്കാനും നന്നായി നാലും കൂട്ടി മുറുക്കിയാണ് കാർ ഓടിക്കുന്നത്...വലത് വശത്തെ ഡോർഗ്ളാസ് താഴ്തി നടുറോഡിലേക്ക് ആഞ്ഞൊന്ന് തുപ്പി....ഇടത് വശത്ത് എന്റെ അനന്തിരവളുടെ മകൾ മീനാക്ഷി എന്നെ തുറിച്ച് നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ് . “ എന്താ കാന്താരീ...ഇങ്ങനെ നോക്കണെ....പോറ്റിമാമാ പേടിച്ച് പോകുമല്ലോ” ആ പത്ത് വയസ്സുകാരിയുടെ സ്വരം കടുത്തു.    “ഈ പോറ്റിമാമാക്ക് ഒരു മാനേഴ്സുമില്ലേ? ഇങ്ങ്നെ നടു റോഡിൽ തുപ്പുന്നത് ശരിയാണോ...പിന്നാലെ വല്ല ബൈക്ക് കാരനോ മറ്റോ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ ” ഞാൻ അതിശയിച്ചു പോയീ...നാണിച്ച് പോയി.. ആ പത്തു വയസുകാരിയുടെ ചിന്ത എന്തേ എനിക്കുമുണ്ടാകാത്തത്...മുറുക്കിയാൽ തുപ്പുക എന്നത് ശീലം പക്ഷേ അത് എവിടെയാകണം എങ്ങനെയാകണം എന്നത് ഞാൻ ഇനിയും മനസിലാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നൂ... ഇത് പറഞ്ഞ് വന്നത് പുതിയതായി ബ്ളോഗെഴുതുന്നവർക്ക് ഒരു മാതൃക ചൂണ്ടിക്കാട്ടാനാണ്  ചിപ്പി എന്ന് ബ്ലോഗ്ഗിൽ നേനാ സിദ്ധിക്ക് എഴുതിയ " അപ്പൊ ഞമ്മളിവിടെ നിക്കണോ അതോ.. ! " ഒരു അക്ഷരത്തെറ്റുപോലും ഇല്ലാതെ പറയാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ നന്നായി പറയുകയും ആ മോൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങുന്ന കഥക്ക് വേണ്ടി നമ്മളെ കാത്തിരിപ്പുകാരായി മറ്റാനുമുള്ള രചനാതന്ത്രം എന്നെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു... 

 മിനിടീച്ചറുടെ നല്ലൊരു ലേഖനം “ആകാശം നഷ്ടപ്പെട്ടവർ”

എനിക്കുണ്ടൊരു ആകാശം

നിനക്കുണ്ടൊരു ആകാശം

നമുക്കുണ്ടൊരു ആകാശം’

ആകാശത്തിന്റേയും,നക്ഷത്രങ്ങളുടേയും കഥകൾ പറയുന്ന ഈ ലേഖനത്തെക്കുറിച്ച് വിനുവേട്ടന്‍ പറയുന്നത് വായിക്കുക……….ഈ സംശയങ്ങളെല്ലാം എനിക്കും തോന്നിത്തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് നാളുകളായിരുന്നു... അതെല്ലാം ടീച്ചർ അക്ഷരം പ്രതി എഴുതിയിരിക്കുന്നു... ഓറിയോണിന്റെ തല വടക്ക് ഭാഗത്തേക്കായത് കൊണ്ട് ദിശ കണ്ടുപിടിക്കുവാൻ പണ്ടുള്ളവർക്ക് അതൊരു മാർഗ്ഗമായിരുന്നുവത്രെ. മദിരാശിയിൽ പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കാലത്ത് തുറന്ന ടെറസിലാണ് കിടന്നുറങ്ങാറ്. അന്നത്തെ എന്റെ ഹോബി വാനനിരീക്ഷണമായിരുന്നു... പഴയ ഓർമ്മകളിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയതിന് പെരുത്ത് നന്ദി ടീച്ചറേ...

ജീവിതഗാനം എന്ന ബളോഗിൽ ഭാനു കളരിക്കല്‍  എഴുതിയ ചേനക്കാര്യം എന്ന കവിതയിൽ ആനകളുടെ കാര്യമാണു പറയുന്നത്….മനോഹരമായ കവിത…ചില വരികൾ ശ്രദ്ധിക്കൂ

കാതടപ്പിക്കുന്ന നിന്‍റെ സംഗീതോത്സവം
പന്തങ്ങളുടെ തീവ്രത
എനിക്കസഹ്യം തന്നെ.
എന്‍റെ മസ്തകം പിളര്‍ന്ന്
ക്ഷമ കെട്ടുപോകുന്നുവെങ്കില്‍
വിചാരണ നിന്നില്‍ നിന്നും തുടങ്ങുക
നിന്‍റെ സ്വാര്‍ത്ഥതയില്‍ നിന്നും.   

ജാമാതാവ് എന്ന വാക്ക്, അരുണ്‍ കായംകുളം എഴുതിയ ഹാസ്യരസം തുള്ളിത്തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന നല്ലൊരു പോസ്റ്റ്. ഈ പോസ്റ്റിന്റെ കാരണമായതോ അദ്ദേഹം തന്നെയെഴുതിയ   എല്ലാം ശിവമയം എന്ന് പോസ്റ്റിലെ ജാമാതാവ് എന്ന  വാക്കിനെ അവലംബിച്ചാണ് … ബൂലോകത്തെ നല്ല എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായ ഇന്‍ഡ്യാഹെറിറ്റേജ്  ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ ഒരു തെറ്റിൽ ? നിന്നുമാണ്  ഈ ലേഖനത്തിന്റെ പിറവി. ഈ അടുത്തകാലത്ത് എന്നെ ഏറ്റവും ചിരിപ്പിച്ച ഒരു പോസ്റ്റാണു എല്ലാം ശിവമയം .....ഞാൻ അവലോകനം തുടങ്ങിയത് ഉത്സവകാലത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ..ഇവിടെ അരുൺ ലേഖനത്തിനു പശ്ചാത്തലമാക്കിയിരിക്കുന്നതും ഒരു ഉത്സവകാലമാണ്... കായംകുളം സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റ് എന്ന് പേർ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ നീണ്ട് നിവർന്ന് കിടക്കുന്ന ഈ ലേഖനത്തിന്റെ നീളം നമ്മെ ഒട്ടും അലോസരപ്പെടുത്തുന്നില്ലാ... അവിടെയാണു എഴുത്ത്കാരന്റെ വിജയവും.

എല്ലാ പേർക്കും എന്റെ ഉത്സവാശംസകൾ..... അടുത്തുള്ള ദേവീക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നും തോറ്റം പാട്ട് കേൾക്കുന്നൂ.. ദാരികനിഗ്രഹത്തിനായി ഭദ്രകാളിയെ വിളിച്ചുണർത്തുന്ന പാട്ട് ... അതെ ഭദ്രയായിരിക്കുന്ന സ്ത്രീത്വത്തെ സംഹരിക്കാനായെത്തുന്ന അധമജന്മങ്ങൾക്ക്  നേരേ പോരാടാൻ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന പാട്ട്... ആ പാട്ടിലൂടെയും, പാട്ടിലെ കഥയിലൂടെയും അവൾ കാളിയായി സ്വരൂപം പ്രാപിക്കും...ചരാചരങ്ങൾ അവൾക്ക് മുന്നിൽ വിറങ്ങലിച്ച് നീൽക്കും..... സ്ത്രീ ഭദ്രയാണു അതോടൊപ്പം കാളിയും...നമുക്ക് ഭദ്രയെ വാഴ്താം.......  

അഭിമുഖങ്ങള്‍ : സൂപ്പര്‍ ബ്ളോഗര്‍ നിരക്ഷരന്‍ എന്ന മനോജ്‌ രവീന്ദ്രനുമായുള്ള അഭിമുഖങ്ങള്‍ ബൂലോകത്തിലും,  തട്ടകത്തിലും ....

ഇരിപ്പിടം കഥാമത്സരത്തില്‍ സമ്മാനാര്‍ഹമായ കഥകള്‍ : വിജയികള്‍ക്ക് ഒരിക്കല്‍ കൂടി അനുമോദനത്തിന്റെ പൂച്ചെണ്ടുകള്‍ ...! കഥകള്‍ താഴെ കാണുന്ന ലിങ്കുകളില്‍ പോയി വായിക്കാം ..

• ശ്രീ. റഷീദ് തൊഴിയൂരിന്റെ ജീവിതയാതനകള്‍ 
• ശ്രീമതി. നന്ദിനി വര്‍ഗീസിന്റെ ആ വാതില്‍ പൂട്ടിയിട്ടില്ലായിരുന്നു 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ഈ ലക്കം അവലോകനം തയ്യാറാക്കിയത്  : ശ്രീ. ചന്തു നായര്‍