ബ്ലോഗെഴുതുന്നത് നേരംപോക്കിനുവേണ്ടിയാണ് ! വലിയ സാഹിത്യമൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കരുത് !!

'ഞാൻ ബ്ലോഗെഴുതുന്നത് നേരംപോക്കിനുവേണ്ടിയാണ് ! ഇവിടെനിന്ന് വലിയ സാഹിത്യമൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കരുത് !!' – പലപ്പോഴും വിമർശനങ്ങൾക്കു നേരെയുള്ള ബ്ലോഗെഴുത്തുകാരുടെ സ്ഥിരം പ്രതിരോധകവചമാണ് ഈ വരികൾ...

ആത്മപ്രകാശനത്തിനുള്ള  ഉപാധി എന്ന നിലയിൽ ബ്ലോഗെഴുതുമ്പോൾ  ഈ വാദഗതി ഒരു പരിധിവരെ ശരിയാണ്. എന്നാൽ ബ്ലോഗെഴുതുന്നത്  'മറ്റുള്ളവർക്ക്  വായിക്കാൻ കൂടിയാണ്' എന്നതും പരമപ്രധാനമായ വസ്തുതയാണ്.  തന്റെ ബ്ലോഗ് വായിക്കാനെത്തുന്നവർക്ക് കഴിവിന്റെ പരമാവധി  ഉപയോഗിച്ച്  ഏറ്റവും നല്ലത്  നൽകുക എന്നത് ബ്ലോഗറുടെ  ഉത്തരവാദിത്വമാണ്.

ചില ബ്ലോഗുകളിലൂടെ കടന്നുപോയപ്പോൾ ഇരിപ്പിടം  ടീമിന് തോന്നിയത് ആമുഖമായി പറഞ്ഞതാണ്. എത്രയും വേഗം പോസ്റ്റുകൾ എഴുതി നിറയ്ക്കുക എന്ന ലാഘവത്വത്തോടെയുള്ള രീതി പല ബ്ലോഗുകളിലും കാണാനാവുന്നു. എഴുതിയും, വായിച്ചും, പലതവണ തിരുത്തിയും തന്റെ ഓരോ പോസ്റ്റും മികവുള്ളതാക്കാൻ ബ്ലോഗെഴുത്തുകാർ പരമാവധി ശ്രമിക്കേണ്ടതുണ്ട്. എണ്ണമല്ല, ഗുണമാണ് പ്രധാനം എന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്ക് അവർ വളരേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

വിർശനവിധേയമാവേണ്ട പോസ്റ്റുകൾ പലതും ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടെങ്കിലും അവ അക്കമിട്ട്  ഇവിടെ പറയുന്നില്ല. അവയ്ക്കിടയിൽ 'മാതൃകാപരം' എന്നു തോന്നിയ ഏതാനും പോസ്റ്റുകളിലേക്ക് വായനക്കാരുടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കുകയാണ്.

 വായനക്കാർക്കും കഥക്കുമിടയിൽ കഥാകൃത്തിന് സ്ഥാനമില്ല. കഥാകൃത്ത് വായനയിൽ ഇടപെടുന്നത് അത്ര നല്ല പ്രവണതയുമല്ല. എന്നാൽ സിയാഫ് അബ്ദുൾ ഖാദിറിന്റെ കഥ വണ്ടിയിലെ ഗുരു അത്രതന്നെ ലഘു എന്ന കഥയുടെ വായനയിൽ കഥാകൃത്തിന് ഇടപെടേണ്ടി വരുന്നു. അസ്വാഭാവികമായ കാര്യങ്ങൾ എന്നും, അലസമായ എഴുത്ത് എന്നും തോന്നുന്ന രീതിയിൽ എഴുതി, സമകാലിക ജീവിതസമസ്യകളുടെ അഴിച്ചെടുക്കാനാവാത്ത കുരുക്കുകൾ ഒരു തെരുവിന്റെ ആവിഷ്കാരത്തിലൂടെ ഈ കഥ വായനക്കാർക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്നു.

ലോകം ഒരു പക്ഷിക്കൂടുപോലെ കാണുകയും സമസ്ത ചരാചരങ്ങളെയും ഒരു കുടുംബമായി പരിഗണിക്കുകയും ചെയ്ത മഹാദർശനങ്ങൾ ഇന്ന് കാഴ്ചബംഗ്ളാവുകളിൽ തുരുമ്പെടുക്കുകയാണ്. ജീവിതവിജയം കൊയ്യാനുള്ള മനുഷ്യന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ അവരെ ദർശനങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ നിന്നും ഒരുപാട് അകലെ ഏതോ ഇരുണ്ട ഗുഹാപഥങ്ങളിൽ എത്തിച്ചിരിക്കുന്നു.ഹൃദയവിശുദ്ധി സൂക്ഷിക്കുന്ന ചുരുക്കം ചിലരാവട്ടെ നിരന്തരം തോൽവികൾ ഏറ്റുവാങ്ങി പരാജയമെന്ന ദിനചര്യയിൽ ഏകാകികളായി മാറുന്നു. മഹേഷ് വിജയന്റെ വിശ്വം ഭവത്യേക നീഢം എന്ന കഥയിൽ ദുരമൂത്ത മനുഷ്യന്റെ കരാളഹസ്തങ്ങളിൽ പ്രകൃതിയും ചരാചരങ്ങളും പിടയുന്നത് അനുഭവിക്കാം. 

ഹൃദയത്തിലൂടെ ഉറുമ്പുകൾ അരിച്ചിറങ്ങുന്നതുപോലെയൊരു വായനാനുഭവമാണ് റിനി ശബരിയുടെ വർഷമേഘത്തിനകലേയിലെ 'ഉറുമ്പുകൾക്ക് പറയാനുള്ളത്' എന്ന കഥ. വിധവയാകുമ്പോൾ നേരിടേണ്ടിവരുന്ന ബാഹ്യവും ആന്തരികവുമായ സംഘർഷങ്ങൾ ഭംഗിയായി ഒരു ചിത്രം പോലെ ഇവിടെ പകർത്തിയിരിക്കുന്നു, 

ഏറെക്കാലത്തിനുശേഷം മഞ്ജു നവനീതിന്റെ കുറിഞ്ഞി എന്ന ബ്ലോഗിൽ‍ വന്ന  കഥയാണ് 'ദൈവമേ!... കൈതൊഴാം..'  വാര്‍‍ദ്ധക്യം ബാധിച്ചെങ്കിലും പെൻ‍ഷൻപ്രായം കൂടിയതിനാൽ‍ സര്‍വീസിൽ‍ തുടരേണ്ടിവരുന്ന ഒരു യു ജി സി അധ്യാപകന്‍റെ മാനസിക സംഘര്‍‍ഷം നർമ്മത്തിൽ ചാലിച്ച് അവതരിപ്പിക്കുന്ന നല്ല കഥയാണ് 'ദൈവമേ കൈതൊഴാം'

ജീവിതത്തിൽ കാണുന്ന സംഭവങ്ങൾ കഥയാക്കുമ്പോൾ  അവ വിഷയത്തിലെ സ്ഥിരം ചേരുവകളിൽ നിന്നും  മാറി സഞ്ചരിച്ചാൽ മനോഹരങ്ങളായ കഥാശിൽപ്പങ്ങളുണ്ടാവും. ഈ ഗണത്തിൽ‍ ഉൾ‍പ്പെടുത്താവുന്ന ഒരു കഥയാണ് ശ്രീജിത്ത്മൂത്തേടത്തിന്റെ സാഹിത്യസദസ്സിലെ 'ഒബ്സർവേഷൻ'. രസച്ചരടുപൊട്ടാതെയുള്ള അവതരണം ഈ കഥയുടെ സവിശേഷതയായി എടുത്തുപറയാവുന്നതാണ്.

'ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുന്ന കാലം ഭാവഭേദങ്ങളില്ലാതെ മറ്റൊരു കാലിൽ ഒട്ടിച്ചേരും, ഇനിയുമിനിയും തട്ടിക്കളിക്കപ്പെടാന്‍‍...‘  വാക്കുകൾ എടുത്ത് അമ്മാനമാടി നല്ലൊരു കഥയിലൂടെ മുത്തശ്ശനിലൂടേയും ചെറുമകനിലൂടേയും വളർത്തിയെടുത്ത ജീവിതനിരീക്ഷണം ഇലഞ്ഞിപ്പൂക്കളുടെ കല്‍പ്പാന്തകാലം എന്ന കഥയിൽ‍.

നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടും നടക്കുന്നത് ഇതൊക്കെത്തന്നെയല്ലേ എന്ന് വായനക്കാരെക്കൊണ്ട് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കഥയാണ് റഷീദ്‌ തൊഴിയൂരിന്റെ ഇന്ദ്രധനുസ്സിലെ 'പെയ്തൊഴിയാതെ'. നേർരേഖയിൽ പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഒട്ടും ദുർഗ്രാഹ്യമാവാതെ നല്ല വായന പ്രദാനം ചെയ്യുന്നുണ്ട് ഈ കഥ. 

എകാന്തതയെപ്പറ്റി അതനുഭവിക്കുന്നവര്‍‍ക്കേ മനസ്സിലാവൂ. ജീവിതത്തിൽ‍ ഒറ്റപ്പെട്ടുപോകുന്ന മനുഷ്യർ സഹജീവികളുമായി ഇടപഴകുവാന്‍‍ എത്രത്തോളം ആഗ്രഹിക്കുന്നു എന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്ന കഥയാണ് റോസിലി ജോയിയുടെ 'റോസാപ്പൂക്കളി' ലെ പുതിയ കഥയായ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ പത്ത് ബി. വായനയിലൂടെ ഒഴുകിനീങ്ങുവാന്‍‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന എഴുതിത്തെളിഞ്ഞ എഴുത്തുകാരിയുടെ കൈയ്യടക്കം ഇവിടെ അനുഭവിക്കാം. 

അധികമാരും ശ്രദ്ധിക്കാത്ത ഒരു ബ്ലോഗാണ് അനിത കാപ്പാടന്‍‍ ഗോവിന്ദന്‍റെ ഓളങ്ങള്‍‍.  കണ്ണൂരിന്റെ തനതായ നാട്ടുഭാഷയിൽ‍ ഒരു കുഞ്ഞുമനസ്സിന്റെ കുതൂഹലങ്ങളും, മതിയായ കാരണങ്ങൾക്കായാലും കുഞ്ഞുങ്ങളെ ശിക്ഷിക്കേണ്ടിവരുമ്പോൾ അവരുടെ കണ്ണുകളോടൊപ്പം മാതാപിതാക്കളുടെ മനസ്സിലുണ്ടാവുന്ന നനവും ഹൃദ്യമായി ആവിഷ്കരിക്കുന്നു. 

പല കവിതകളും വായിക്കുമ്പോൾ ആശയം മനസ്സിലാവാതെ വായനക്കാർ അന്തംവിട്ടു നിൽക്കാറുണ്ട്. ചില കവികൾ അത് വിശദീകരിച്ച് വായനക്കാരന്‍റെ ആസ്വാദനതലത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാറുമുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവിടെ മനോഹരമായി ഒരു കവിത എഴുതി അതിൽ താൻ എന്തർത്ഥമാക്കുന്നു എന്ന് കവയിത്രി വിശദീകരിക്കുമ്പോൾ അത് കവിതയുടെ ഭംഗി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. ആശാചന്ദ്രന്‍റെ  മൺചിരാതുകള്‍ എന്ന ബ്ലോഗിലെ ദിവ്യസ്നേഹത്തിനു സമർപ്പണം എന്ന കവിത, പരസ്പരം കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത, അക്ഷരങ്ങളിൽക്കൂടി മാത്രം പരിചയപ്പെട്ടവരുടെ നിഷ്കളങ്കപ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു. 

മാതാ പിതാ ഗുരു ദൈവം എന്നാണല്ലോ. കലാലയജീവിതം കഴിഞ്ഞ്, ജീവിതത്തിന്റെ തിരക്കുകളിൽ  നാം എല്ലാം മറക്കും, ഇവിടെ ജീവിതവിജയത്തിലെ വഴികാട്ടികളായ ഗുരുനാഥൻമാരെ മറവിയുടെ ചവറ്റുകൊട്ടയിലേയ്ക്ക് തള്ളാതെ എന്നും മനസ്സിൽ‍ കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന ഡോക്ടർ മനോജ് കുമാറിന്റെ ഹൃദയവിശുദ്ധി തൊട്ടറിയാനാവുന്നു. ഇതും ഒരു ഗുരുദക്ഷിണ തന്നെ. വെള്ളനാടന്‍‍ ഡയറിയിലെ ഒരു നല്ല പോസ്റ്റ്- ഗുരുദക്ഷിണ

മലയാള കവിതകൾക്കായുള്ള ഒരു റഫറന്‍സ്‌‌ പേജാണ് പുലർകാലകവിതകൾ  എന്ന ബ്ലോഗ്. ഓർമ്മകൾക്ക്‌ പഴക്കവും മരണവുമില്ലെന്ന് നാവിൽ തൊട്ടറിയിക്കുന്ന തേനൂറും കവിതകൾക്ക്‌ മികച്ച ആലാപനങ്ങളിലൂടെ ആസ്വാദനം നൽകുകയാണ് ഇവിടെ. മുന്നൂറിന്റെ നിറവിൽ നിൽക്കുന്ന പുലർക്കാലത്തിലേയ്ക്കൊരു സന്ദർശനം ഒട്ടും നിരാശപ്പെടുത്തുകയില്ല. മലയാള കവിതാസ്നേഹികളെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്ന ഈ ഉദ്യമത്തിന്  അനിൽകുമാറിനെ അഭിനന്ദിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു...

ഓരോ വേട്ടക്കാരനും ഇരയായി മാറേണ്ടതുണ്ട് എന്നത് അനിവാര്യമായ പ്രകൃതിനിയമമാണ്. ഇനിയൊരാളും ഇരയാവരുതെന്ന സദാചാരചര്യകളിലേക്ക്  മറ്റുള്ളവരെ നയിക്കുന്നവർക്കുപോലും പാളം തെറ്റിപ്പോവുന്നു. ആരും അംഗീകരിക്കാത്ത ഒരു സത്യത്തിന്റെ മൂടുപടം വലിച്ചു കീറുന്ന ഒരു നല്ല കവിതയാണ് ഉസ്മാൻ കിളിയമണ്ണിലിന്റെ 'ഗസലിലെ' അവരുടെ തീര്‍പ്പുകള്‍.

"നൂറ്റി അൻപത്തിയാറാമത്തെ പേജും വായിച്ചു തീർന്നിരിക്കുന്നു. ദീർ‍ഘനിശ്വാസത്തോടെ, മനസ്സുതൊട്ട ആനന്ദത്തോടെ ഞാനെന്റെ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു. പറഞ്ഞു തീർന്ന ചരിത്രങ്ങളും, നടന്നു കയറിയ കുന്നുകളും, ഊർ‍ന്നിറങ്ങിയ താഴ്‌വരകളും മാത്രമായിരുന്നില്ല വായനയ്ക്കൊടുവിൽ‍ എന്നിലവശേഷിച്ചത്. ഇവയെല്ലാം സസൂക്ഷ്മം കോർത്തെടുത്ത മനോഹരമായ ഭാഷയും, ശൈലിയും മനസ്സിൽ ഓളം വെട്ടിനിൽക്കുന്നു. ഖലീൽ‍ ജിബ്രാന്റെ തൂലികത്തുമ്പിലെ ഭാഷാപ്രയോഗങ്ങൾ‍ പോലെ, വായനക്കാരനെ പിടിച്ചിരുത്തുന്ന നിരവധി മുഹൂർ‍ത്തങ്ങൾ മരുഭൂമിയുടെ ആത്മകഥയിൽ‍ മുസഫർ‍ അഹമ്മദിന്റെ കയ്യൊപ്പായി പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു..." - മുസഫർ അഹമ്മദിന്റെ മരുഭൂമിയുടെ ആത്മകഥയിലൂടെ ജെഫു ജൈലാഫ് നടത്തിയ നല്ലൊരു വായന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബ്ലോഗായ 'ചേരുന്നിട'ത്തില്‍ - പുസ്തകത്താളിലെ മണല്‍മടക്കുകളിലൂടെ

യാത്രപ്പാട്ടിൽ‍ കല്ലടയാറിന്റെ തീരഗ്രാമം വിട്ടുപോയ വിനയചന്ദ്രൻ‍ വിശ്വഗ്രാമങ്ങളിൽ‍ സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു. വിനയചന്ദ്രൻ‍ ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നോ? അങ്ങനെയെങ്കില്‍ സ്വയം തെരഞ്ഞെടുത്ത ഒറ്റപ്പെടലിൽ നിന്നു പഠിച്ച് ലോകത്തിനു തന്ന സന്ദേശം 'ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കാതെ കൂട്ടുകാരാ, തിരവറ്റിയാലും തീരുകില്ലാ ദുരിതങ്ങൾ' എന്നായിരുന്നല്ലോ. നമ്മെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞ പ്രിയകവി ഡി.വിനയചന്ദ്രനെക്കുറിച്ച് ലഘുവായ ഒരു അനുസ്മരണം, മലയാളകവിതയിലെ വിനയചന്ദ്രിക എൻ.ബി.സുരേഷിന്റെ കിളിത്തൂവൽ എന്ന ബ്ലോഗിൽ.

'അടിയൻ ലച്ചിപ്പോം' എന്ന മട്ടിൽ നിരൂപക-സഹൃദയ ലോകം അന്ധമായി പിന്താങ്ങുന്നതുകൊണ്ടാവാം ചില വിഗ്രഹങ്ങൾ വാനോളം വളരുന്നത് എന്ന് വായനക്കാർക്ക് തോന്നുന്നവിധം എം.ടി.യുടെ രണ്ടാമൂഴത്തെ വിമർശനവിധേയമാക്കുന്ന നല്ലൊരു പഠനം യുഗാവസാനത്തിന്റെ രണ്ടാമൂഴം എന്ന പേരിൽ കേളികൊട്ടിൽ വായിക്കാം. ഇരാവതി കാർവേയുടെ 'യുഗാന്ത'യിലെ ആശയങ്ങളോട് രണ്ടാമൂഴത്തിലെ ചിത്രീകരണങ്ങൾക്കുള്ള സാമ്യം ഇവിടെ ആർ.എസ്. കുറുപ്പ് തുറന്നുകാണിക്കുന്നു.‌

നമ്മുടെ ബ്ലോഗിലെ വിഡ്ജെറ്റുകളിൽ‍ ചിലത് സ്ക്രോള്‍ ചെയ്യിക്കുന്നത് ആ വിഡ്ജെറ്റിനു പ്രത്യേകശ്രദ്ധ കിട്ടുവാനും, സ്ഥലം ലാഭിക്കുവാനും സാധിക്കുന്ന ഒരു കാര്യമാണ്. ബ്ലോഗിങ്ങ് സംബന്ധിച്ച നൂതന ആശയങ്ങൾ ലഭിക്കുവാൻ നൗഷാദ് വടക്കേലിന്റെ മലയാളം ബ്ലോഗ് ഹെൽപ്പ് സന്ദർശിക്കുക

ഓസോൺപാളികളുടെ അപ്പുറത്തുനിന്ന് മരണദൂതുമായി വരുന്ന മാലാഖയോടൊപ്പം നാം യാത്ര പോവുമ്പോൾ നമുക്കേറെ പ്രിയതരമായിരുന്ന ഈ ഭൂമിയെ അത്രവേഗം നിഷേധിക്കാനാവുമോ... മരണശേഷം പുതിയൊരു ലോകവും കാലവും നമ്മെ കാത്തിരിക്കുന്നുവോ... തുടങ്ങി ഇനിയും ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങൾക്ക് എഴുത്തുകാരന്റെ ഭാവന നൽകുന്ന ഉത്തരങ്ങളാണ് കൽപ്പകഞ്ചേരി ക്രോണിക്കിൾസിലെ നീലവെളിച്ചം എന്ന പോസ്റ്റ്.

"നിനക്ക് എന്ത് വരം വേണം എന്ന് ചോദിക്കുന്ന ദൈവത്തോട് എന്‍റെ ബാല്യകാലം തിരികെ വേണം എന്ന് പറയാൻ, സംഭവിക്കില്ല എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും വെമ്പലോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിക്കുറുമ്പൻ‍." രഞ്ജിത്ത് ഗുരുവായർ‍ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്. വിരലിലെണ്ണാവുന്ന പോസ്റ്റുകൾ‍ മാത്രമാണ് ബ്ലോഗിലുള്ളത്, എന്നാൽ ഗൃഹാതുരത്വം ഉണർത്തുന്ന ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകളും അനുഭവങ്ങളുമാണ് അവയിൽ മിക്കതും. കൽക്കട്ടയും കൂട്ടുകാരനും എന്ന പോസ്റ്റ്‌ ഒരു കൽക്കട്ട കാലഘട്ടത്തിന്റെയും ഒരു കുട്ടിയുമായുള്ള ഓൺലൈൻ‍ സൗഹൃദത്തിന്റെയും ഹൃദ്യമായ ഓർമ്മയാണ്. തികച്ചും ഗൗരവമായി എഴുത്തിനെ കാണാത്തതുകൊണ്ടാവാം, മിനുസമില്ല എഴുത്തിന്. എന്നാൽ അരികും മൂലയും ചെത്തിക്കളഞ്ഞു നോക്കിയൽ‍ വളരെ ഭംഗിയായി എഴുതാൻ കഴിവുള്ള ഒരാളാണ് രഞ്ജിത്ത് എന്ന് ബോധ്യമാവും.

"എപ്പോഴെങ്കിലും ഒന്നാലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ, ഒരു കുഞ്ഞുപോലും നോക്കാതിരിക്കുന്ന രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമത്തില്‍ അമ്പിളി അമ്മാവന്‍ ‍ മേഘക്കീറുകള്‍‍ക്ക് പിറകില്‍‍ ഒളിച്ചിരുന്നെന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന്?" ദിലീപിന്‍റെ ശ്രുതി എന്ന ബ്ലോഗിലെ കവിതയെന്നോ കഥയെന്നോ തരംതിരിക്കാനാവാത്ത ഒരു ചോദ്യമാണിത്. എന്നാൽ‍ അതിലെതന്നെ 'പടിയിറക്കം' ഒരു വിടചൊല്ലലിന്റെ ആഴങ്ങളിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്ന നല്ലൊരു കവിതയാണ്.

"വാക്കുകൾ തൂക്കിനോക്കിയാൽ‍ തൂക്കിലേറ്റപ്പെട്ടവരേക്കാൾ‍ ഭാരം കാണും... ഭാവങ്ങൾ‍ അളന്നു നോക്കിയാൽ‍ തുറുങ്കിലടയ്ക്കപ്പെട്ടവരേക്കാൾ‍ രോഷം പുകയും..." ഭാവസാന്ദ്രമായ മികച്ച കവിതയാണ് ആറങ്ങോട്ടുകര മുഹമ്മദിന്റെ നിഴൽവരകൾ ബ്ലോഗിലെ തൊടുന്നവരും വാടുന്നവരും .

തൃശൂർ വച്ച് 2013 ഫെബ്രുവരി അവസാനവാരം മുതൽ മാർച്ച് ആദ്യവാരം വരെ നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന ദേശീയ പുസ്തകപ്രദർശനത്തോടനുബന്ധിച്ച് കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി ബ്ലോഗെഴുത്തുകാർക്ക് മുഖ്യധാരാ എഴുത്തുകാരുമായി ഒരു വേദിയിൽ സംഗമിക്കാനും സംവദിക്കാനും അവസരമൊരുക്കുന്നു. മാർച്ച് 3ന് രാവിലെ 10 മണി മുതൽ 3 മണി വരെ തൃശൂർ സാഹിത്യ അക്കാദമി ഹാളിൽ വച്ചാണ് ഇത് സംഘടിപ്പിക്കുന്നത്. ദേശാന്തരങ്ങൾ കടന്ന് മലയാളം എഴുത്തും വായനയും പടർത്തുന്നതിലും പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിലും നിസ്തുലമായ പങ്കു വഹിക്കുന്ന ബ്ലോഗ് പ്രസ്ഥാനത്തെ കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി വളരെ ഗൗരവത്തോടെ കാണുന്ന ഈ അവസരത്തിൽ കഴിയുന്നത്ര ബ്ലോഗർ സുഹൃത്തുക്കൾ പ്രസ്തുത ദിവസം തൃശൂർ കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി ഹാളിൽ എത്തിച്ചേരണമെന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു.

സർഗാത്മകവും, നർമ്മപ്രധാനവും, ഗൗരവമുള്ളതുമായ വിഷയങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതില്‍ ബൂലോകത്തെ എഴുത്തുകാര്‍  പ്രാഗല്‍ഭ്യം തെളിയിച്ചുവരികയാണ്‌. എന്നാല്‍ മുകളില്‍ പ്രതിപാദിച്ചതുപോലെ, തനിക്കുമുന്നില്‍ ഒരു വായനാസമൂഹമുണ്ടെന്ന പരിഗണന തുലോം കുറവായിപ്പോകുന്നു എന്നതാണ് പ്രധാനമായി കണ്ടുവരുന്ന ഒരു ന്യൂനത. വരുംനാളുകളില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന രചനകളില്‍ ഈ കുറവ് പരിഹരിക്കാന്‍ എഴുത്തുകാര്‍ ശ്രദ്ധിക്കുമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ,

ഇരിപ്പിടം ടീം.

വായനക്കാരുടെ നിർദേശങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും irippidamweekly@gmail.com എന്ന ഇ-മെയിൽ വിലാസത്തില്‍ അറിയിക്കുക. നിങ്ങളുടെ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ വളരെയേറെ വിലപ്പെട്ടവയാണ്.